راشومون........................................ RASHOMON
هزار و سیصد و هشتاد و ... هفتمین هنر دنیا از نگاه یک بچه جامعه شناس و بقیه ی بچه هاراشومون........................................ RASHOMON
هزار و سیصد و هشتاد و ... هفتمین هنر دنیا از نگاه یک بچه جامعه شناس و بقیه ی بچه هافیلم اول: هفت ( Se7en)
با جنایت شروع می کنیم!
سلام بر دوستان قدیم و جدید و غیره و ذلک.
ظاهرن دعوت کرگدن و نظرسنجیش جواب داده و شمار دوستانی که علاقه مندن بحث های سینمایی رو شروع کنیم کم نیست. ضمن تشکر از همه ی دوستان که از راه های دور و نزدیک قبول زحمت کردن، کار بررسی فیلم ها رو شروع می کنیم.
از اونجایی که بالاخره متوجه نشدیم از کجا و کدوم فیلم باید شروع کنیم، به عقل ناقص خودمون اعتماد می کنیم و از برآیند نظرات دوستان توی وبلاگ کرگدن و همین وبلاگ نتیجه می گیریم که می تونیم از فیلم هفت شروع کنیم. چون که هم کرگدن گفته هم خدا راضی باشه "این تیکه رو به لهجه ی کرگدن(دامت برکاته) نگاشتیم"
----------------------------------------------------------------------------------
اما رویه ی ما در این وبلاگ تا اطلاع ثانوی بر این خواهد بود که ;
1- برای شروع بحث درباره ی هر فیلم ، اطلاعات عمومی فیلم از قبیل اسم تهیه کننده ،کارگردان،فیلمنامه نویس، بازیگران و سایر عوامل مهم فیلم ، همچنین جوایز و سال تولید رو از یک سایت مرجع با ذکر منبع و ماخذ برای دوستان جمع آوری می کنیم.
2- من هم به عنوان گرداننده ی وبلاگ خودم رو موظف می کنم که علاوه بر نوشتن یادداشت کوتاهی برای هر فیلم ،برآیند نظرات دوستان رو در پایان هر روز به صورت خلاصه از قسمت کامنت ها به متن هر پست منتقل کنم تا نهایتا بتونیم از هر زاویه ای و با هر دیگاهی که داریم چیزای جدیدی از همدیگه درباره ی اون فیلم یاد بگیریم.
3- از همین اول از دوستان می خوام که از اون مدل بحث هایی که توی وبلاگ سید عباس موسوی راه انداخته بودن خودداری کنن. اختلاف نظر طبیعی و حتی مفیده اما تعصب کور و جار و جنجال، مخصوصا توی این جور بحثا بی فایده و غیر ضروریه. چون هم موضوع بحث هنری و لطیفه هَمَم اینکه اینجا خانواده نشسته...!
4- از دوستان خواهش می کنم که جهت غافلگیری اموات هم که شده نظراتشون رو بنویسن و اگر ما حرف نامربوطی زدیم به جای اینکه سر تکون بدن و غر غر کنن و پنجره رو ببندن ، یه دو خط بنویسن که مثلا آقای راشومون یا جناب کرگدن، اینجا منظور کارگردان این بوده نه اون که شما می گین. هر چند کرگدن نه می دونه این چیه و نه اون که کارگردان گفته ! فعلن زیاده عرضی نیست.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
هفت Se7en
شناسنامه هفت در ویکی پدیا:
| کارگردان | دیوید فینچر |
|---|---|
| تهیه‌کننده | آرنولد کوپرسون |
| نویسنده | آندرو کوین والکر |
| بازیگران | براد پیت مورگان فریمن کوین اسپیسی گوینت پالترو |
| موسیقی | اوتاکی |
|---|---|
| فیلمبرداری | داریوش خنجی |
| تدوین | ریچارد فرانسیس بروس |
| توزیع‌کننده | نیولاین سینما |
| انتشار | ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۵ (آمریکا) |
| مدت | ۱۲۷ دقیقه |
| زبان | انگلیسی |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| بودجه | ۳۰ میلیون دلار[۱] |
| فروش | ۳۲۷٬۳۱۱٬۸۵۹[۲] |
هفت (se7en) نام فیلمی است در ژانر وحشت، محصول سال ۱۹۹۵ کمپانی آمریکایی نیو لاین سینما.
خلاصه داستان:
: هشدار! آنچه در زیر می‌آید ممکن است قضیه یا پایان ماجرا رابرای دوستانی که فیلم را ندیده اند لو دهد!
کارآگاه میلز پرونده‌ای مربوط به قتل‌های زنجیره‌ای از کاراگاه سامرست گرفته است که اساس این قتل‌ها هفت گناه کبیره‌ای است که در متون مسیحی از آن یاد شده است و طبقات جهنم بر اساس آن است .
آنگونه که سایت ویکی پدیا می گوید فیلم در نظر سنجی ها بین 50 فیلم برتر تاریخ قرار گرفته است. ما با اینکه این آمارها کاری نداریم. چیزی که از نظر من مهم ترین نکته درباره ی فیلم هفت و فیلم هایی از این دست،به حساب می آید این است که;
اولا این فیلم ها نقطه های عطفی در تاریخ سینما به شمار می روند. به طوری که می توانیم مثلا ژانر معمای جنایی را به فیلم های قبل از هفت و بعد از هفت تقسیم کنیم. یک زمانی فیلم محله ی چینی ها در اشلی بزرگتر این کار را کرده بود. اما این کار چیست؟ کار بزرگ هفت این است که می آید و با خود تعریف جدیدی از خیر و شر ارائه می دهد. ما با براد پیت همذات پنداری می کنیم اما مگر می توانیم شخصیت کوین اسپیسی را تحسین نکنیم. او باهوش ،قدرتمند،نفرت انگیز و در عین حال جذاب است. بینندگان سینما در سر تا سر جهان وقتی جبهه ی شر را آنقدر قدرتمند و با انگیزه می بینند به خودشان می گویند : ((بیچاره براد پیت!)) آن وقت می چسبند به صندلی هایشان تا ببینند در نهایت چه بلایی قرار است بر سر قهرمانشان بیاید. قهرمان جبهه ی خیر داستان، البته! حالا بهتر است سراغ نکته ی بعدی برویم.
ثانیا این واقعیت دارد که سینما هر از گاهی به دام فیلمساز هایی می افتد که به بهانه ی اهمیت دادن به نظر مردم، آنها را بی عقل و کور و کر و سطحی تصور می کنند. کدام فیلمسازها؟ همان ها که مصاحبه با خون آشام را می سازند و تام کروز را خراب می کنند. تام کروزی که همان تام کروز چشمان کاملا بسته است با این تفاوت که در چنبره ی یک شخصیت مزخرف گرفتار شده و بیشتر از دو ساعت روی اعصاب خودش و بیننده ها راه می رود. در چنین مواقعی فیلم هایی مثل هفت می آیند و ما را از دست این فیلمسازهای دیوانه نجات می دهند. هفت می آید و به شعور مخاطب احترام می گذارد. او را باهوش تصور می کند و مزدش را از مخاطب می گیرد. کدام مزد؟ کدامیک از ما حاضر بود برای لحظه ای از مقابل پرده یا تلویزیون تکان بخورد وقتی که آن بسته وسط آن تیرهای چراغ برق به دست براد پیت می رسید. و این دستمزد کمی نیست.
ثالثا پایان های دو پهلو برای هر فیلمی یک قدرت بزرگ به شمار می رود. زمانی که تو حاضر نیستی در آن لحظه نه جای قهرمان باشی و نه جای ضد قهرمان. تو دوست نداری به جای کوین اسپیسی به دادگاه بروی . همانطور که دوست نداری یک عمر با حسرت از دست دادن همسرت و احتمالا عذاب وجدان به جای براد پیت زندگی کنی. معلوم نیست برنده کیست اما فیلم تمام شده است و باید از سینما یا از خانه بروی بیرون که مغزت هوایی بخورد و این همه خون را باد با خود ببرد که شب راحت بخوابی.
هفت پر است از این دو پهلویی ها و این یعنی قدرت و محبوبیت جهانی برای فیلمی که پا جای پای محله ی چینی ها می گذارد. شاید بعدن درباره محله ی چینی ها هم نوشتم.
رابعا اگر بخواهم از این نکته های ریز و درشت مخصوصا از فیلمنامه ی هفت یاد کنم احتمالا به صد ها نکته خواهد رسید و من تا خامسا بیشتر بلد نیستم عربی بشمارم!
خامسا این ماموریت را می دهیم به بقیه ی دوستان که مثل دوی امدادی بقیه ی راه را بروند و بدوند. منتظرم که از همه یاد بگیرم. این که از هم یاد بگیریم مهم ترین هدف من از راه اندازی این وبلاگ است. بقیه را از نظر های هر چند کوتاهتان محروم نکنید. قرار نیست اینجا فقط من حرف بزنم.
به شدت منتظریم!
کامنتهای برگزیده رو توی ادامه ی مطلب همین پست اضافه می کنیم!